برگزاری هشتمین دوره مسابقه‌های بین‌المللی جام نامجو فواید بسیاری را برای وزنه برداری ایران داشت که یکی از آنها بزرگترین گردهمایی پیشکسوتان وزنه‌برداری در این دوره از رقابت‌ها بود.پیشکسوتانی که سال‌ها به صورت پراکنده تنها ارتباطی که با وزنه‌برداری داشتند، نگاه کردن عکس‌های قهرمانی‌های‌شان بود اما، اکنون با عنوان‌ها و سمت‌های مختلف به پربارتر شدن هرچه بیشتر وزنه‌برداری ایران تلاش می‌کنند.

به نقل ازایسنا، توجه به پیشکسوتان یکی از ارکان اساسی فدراسیون وزنه‌برداری در بیش از یک سال اخیر بوده است. حضور بزرگان وزنه‌برداری ایران در خلال برگزاری جام نامجو در کلاس‌های مختلف و حین برگزاری رقابت‌ها به قدری فضای مسابقه‌ها را تحت تاثیر قرار داده بود که "تاماش آیان" رییس سال خورده فدراسیون بین‌المللی زمانی که گوشه‌ای از این گردهمایی را در کلاس‌های داوری دید، نزدیک بود اشک از چشمانش جاری شود.

از طرفی دیگر دسته دسته از ورزشکاران قدیمی وزنه‌برداری و یا رشته‌های مختلف که به سالن وزنه‌برداری می‌آمدند تا با محمد نصیری پرآوازه دیدار کنند هم از جنبه‌های بسیار زیبای رقابت‌های جام نامجو بود. به هر حال پیشکسوتان تاریخ زنده و گویای ورزش ایران محسوب می‌شوند که باید از دیدگاه‌های آنان برای هرچه بهتر شدن اوضاع استفاده کرد.

محمد نصیری، قهرمان و وزنه‌بردار افسانه‌ای ایران در حاشیه برگزاری رقابت‌های جام نامجو در این خصوص گفت: من فکر می‌کنم افشارزاده با برگزار کردن مجدد مسابقه‌های جام نامجو کار بزرگی را انجام داد. او دوباره نام نامجو را زنده کرد. باید این قهرمانان همیشه نام‌شان در تاریخ باقی بماند. حتی اسم "سلماسی" هم باید باشد.

وی درمورد برگزاری مسابقه‌ای هم با نام خودش گفت: نه. من نمی‌خواهم مسابقه‌ای به نام من باشد. درست است برخی چنین قصدی را دارند. اما اکنون من دوست ندارم جامی به نام من برگزار شود.

نصیری جنبه تبلیغی این رقابت‌ها در راستای توسعه وزنه‌برداری را بسیار مهم قلمداد کرد و گفت: برگزاری این رقابت‌ها ناخودآگاه نظر مردم را به وزنه‌برداری جلب می‌کند. شاید یکی از بزرگترین مشکل‌های ما اکنون تبلیغ کم در وزنه‌برداری است. این مسابقه‌ از لحاظ تبلیغاتی خوب بود و کادری که آن را برگزار کرد بسیار زحمت کشید. امیدوارم ما در آینده یک سالن وزنه‌برداری در سطح شهر داشته باشیم تا مردم بتوانند به راحتی از نزدیک مسابقه‌های وزنه‌برداری را نگاه کنند.

علی میرزایی دارنده دو مدال نقره بازی‌های آسیایی و مدال برنز المپیک هلسینکی در سال 1952 هم گفت: برگزاری جام نامجو در حقیقت حق شناسی یک قهرمان بزرگ است. این مسابقه‌ها یادبود کسی است که سال‌ها در وزنه‌برداری زحمت کشید و برگزاری آن برای جوان‌ترها درس آموز است. وقتی جوان‌ترها چنین مسابقه‌ای را می‌بینند، می‌فهمند که در دوران پیری و پس از قهرمانی و حتی پس از مرگ هم نام آنها زنده می‌ماند. این برای ما بسیار ارزشمند است.

مهدی عطار اشرفی سرمربی و سرپرست اسبق تیم‌های ملی وزنه‌برداری که در مسابقه‌های جام نامجو به عنوان داور درجه یک بین‌المللی به قضاوت رقابت‌ها می‌پرداخت درمورد جام نامجو به خبرنگار ایسنا گفت: برگزاری این دوره برای ما بسیار خوب و ارزشمند بود. درست است که کشورهای قدرتمندی نیامدند، اما شرکت همین تیم‌ها برای ما ارزشمند بود. ما باید دوباره و قدم به قدم جایگاه‌مان را در وزنه‌برداری پیدا کنیم. همین مسیر که اکنون فدراسیون وزنه‌برداری در پیش گرفته خوب است و باید به آینده امیدوار بود.

وی ادامه داد: تنها نکته‌ای که وجود داشت این است که در مرحله اول زمان برگزاری این مسابقه‌ها باید کمی تغییر کند و وزنه‌برداران بهتری به ایران بیایند. این مهم نیست که وزنه‌برداران ما شکست می‌خورند یا پیروز می‌شوند. مهم این است که وزنه‌برداران ما میدان ببینند و پرتجربه شوند برای رقابت‌های مهم. این به نفع ماست. به هر حال من به سهم خودم از زحمات افشارزاده و همکارانش تشکر می‌کنم.

تقدیر رئیس فدراسیون جهانی وزنه برداری از افشارزاده

رئیس فدراسیون جهانی وزنه برداری صبح امروز با ارسال نامه ای مکتوب به فدراسیون وزنه برداری کشورمان رسما از بهرام افشارزاده به دلیل برگزاری مسابقاتی در سطح رقابت های جهانی تقدیر و تشکر کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر، تاماش آیان با ارسال نامه ای مکتوب به فدراسیون وزنه برداری کشورمان رسما از بهرام افشارزاده به دلیل اجرای عالی و برگزاری مسابقات بین المللی جام نامجو تقدیر و تشکر کرد. متن نامه وی به شرح زیر است: از مهمان نوازی دوستانه شما که در دیدار کوتاهم از تهران داشتم سپاسگزارم. شما و همکاران تان مسابقاتی را در سطح مسابقات قهرمانی جهان برگزار کردید. من شما را به عنوان رئیسی می شناسم که وزنه برداری ایران را احیا کرد و باید تاکید کنم که وزنه برداری ایران ستونی از وزنه برداری بین المللی است. وزنه برداری جهان بدون وزنه برداری ایران وجود نخواهد داشت.

در بخش دیگری از این نامه آمده است: مهم است که هم فدراسیون شما و هم فدراسیون جهانی اتفاقات 2006 را نادیده بگیرند و از برنامه هایی که شما و فدراسیون متبوعتان در جهت منافع وزنه برداری در ایران انجام می دهید قدردانی می کنم. باید بدانید و احساس کنید که دبیرخانه IWF و خودم بطور کامل از شما حمایت میکنیم و میخواهیم به شما کمک کنیم. خواهش می کنم به من اطمینان داشته باشید زیرا که واقعاً قصد دارم به شما کمک کنم.

افشین قطبی از بدو ورود به ایران همواره بر این نکته اصرار می ورزد که از پرسپولیس تیمی بین المللی می سازد اما گویا نگرش فرهنگی این مربی، به دیگر اجزای فوتبال ما هم سرایت پیدا کرده است.

به نقل از مهر، قطبی در حالی هدایت تیم فوتبال پرسپولیس را بر عهده گرفت که این تیم تنها درنخستین دوره رقابت های لیگ موفق به کسب عنوان قهرمانی شده بود و در فصول پس از آن، حتی مدعی جدی قهرمانی هم نبود. اما امروز وضعیت برای این تیم متفاوت است و پربیراه نیست اگر سرخپوشان پایتخت را اصلی ترین شانس قهرمانی بدانیم.

قطبی از زمانی که پا به ایران گذاشته و رهبری پرسپولیس را عهده دار شده، مدام از بین المللی کردن این تیم دم می زند و چه بسا این موضوع دستمایه ای شده تا منتقدان، وی را به سخره بگیرند و ادبیاتش را ریشخند کنند. قطبی اما پس از ماه ها همواره از این سخن می گوید که پرسپولیس تیمی بین المللی خواهد شد و آرمانگرایی اش تا حدی است که می گوید پیشرفت زمانی حاصل می شود که تمام اجزای یک جامعه به موازات هم ترقی کنند.

تفکر وی به سان تفکر مرد کشاورزی می ماند که برنده ربان آبی بهترین محصول ذرت شد. وقتی خبرنگار از وی پرسید چطور چنین محصولی را پرورش داده، او گفت:" من بهترین بذرهایم را با همسایگانم تقسیم می کنم. اگر می خواهیم بوته ذرت خوبی داشته باشیم باید همسایگانمان بوته های خوبی داشته باشند. به این ترتیب طبق قانون گرده افشانی، بوته ما ارتقا کیفیت پیدا می کند."

آری، چنانچه فوتبال یک کشور بخواهد پیشرفت کند باید تمام ارکان آن توامان پیشرفت کنند. این اتفاق با حضور افشین قطبی در سطح مربیان در حال رخ دادن است. تا پیش از این اغلب مربیان ایرانی پس از پایان بازی به جای اینکه متانت خود را حفظ کنند و در خصوص چند و چون بازی صحبت کنند، شیوه های همتایان خود را به باد انتقاد می گرفتند حال آنکه قطبی هیچ گاه، حتی در سخت ترین شرایط، حاضر نشد تاکتیک کسی را  زیر سوال ببرد و یا باخت تیم خود را به داور مربوط کند.

تا پیش از این بسیاری از مربیان موفقیت های این مربی را به خوش اقبالی وی نسبت می دادند که البته طبق یک مثل عامیانه" آدم ها نان قلبشان را می خورند" و اقبال هم بخشی از موفقیت است که او دارد. اما امروز حتی کسی چون اکبر میثاقیان هم زبان به تحسین کسی چون وی می پردازد و مربیان با اذعان به واقعیات، در مسیر بین المللی شدن قرار می گیرند. البته این شرط لازم است اما کافی نیست.

زرتشت می گوید راه یکی است و آن راستی است و فوتبال جهان مدت هاست که در این راه گام برمی دارد. اگر می خواهیم به قافله فوتبال بین المللی بپیوندیم باید راستی و واقع بینی پیشه کنیم و این رفتار را می توان از هرکه آموخت، حتی کسی که ادای کلماتش خنده دار جلوه کند و دیگران دیدگاه های او را ناممکن تلقی کنند.

معاون رییس جمهور و رییس سازمان تربیت بدنی حق پخش تلویزیونی مسابقات را حق قانونی ورزشکاران دانست و گفت: این مساله را برای رسیدن به نتیجه قطعی از کانال‌های قانونی پیگیری می‌کنیم.

علی‌آبادی در این رابطه به ایسنا، گفت: درآمد حاصل از حق پخش تلویزیونی مسابقات جزء حق و حقوق قانونی ورزشکاران محسوب می‌شود که باید پرداخت شود. البته در این زمینه هنوز به نتیجه خاصی نرسیده‌ایم؛ اما، اگر حل شود بسیاری از مشکلات ورزش برطرف خواهد شد. این موضوع را از کانال‌های مختلف پیگیری می‌کنیم.

وی در رابطه با عدم حضور کلمنته در ایران و حمایت سازمان تربیت بدنی از مربی خاص برای هدایت تیم ملی گفت: چند وقتی است از فوتبال کنار کشیده‌ام، نظری در این زمینه ندارم و از مربی حمایت نمی‌کنیم.

علی‌آبادی در رابطه با نشست‌های مشترک با فدراسیون‌های المپیکی و خواسته‌ای که از آنها دارد نیز گفت: بحث ما با آنهایی است که تاکنون سهمیه نگرفته‌اند و مسایل و مشکلات آنها را پیگیری خواهیم کرد تا بتوانند در مسابقات المپیک حضور یابند. البته فدراسیون‌هایی که توانسته‌اند سهمیه‌های خود را کسب کنند، نیز پیگیری می‌کنیم که ملی‌پوشان آماده باشند و به طور دائم در تمرینات حضور یابند و در راستای آماده‌سازی هر کمک نیاز باشد به آنها ارایه خواهیم کرد.

رییس سازمان تربیت بدنی در پایان در رابطه با اجازه ندادن به ورود خبرنگاران و تماشاچیان زن به سالن محل برگزاری مسابقات آسیایی هندبال و محرومیتی که احتمالا نصیب ایران خواهد شد، گفت: چنین چیزی نبوده که تماشاچیان را به سالن مسابقه راه ندهند. بلکه به دلیل حضور تماشاچیان زیاد سالن از ظرفیت لازم برخوردار نبوده است. در رابطه با خبرنگاران نیز این موضوع پیگیری شد.